Μια ποδηλατική ομάδα μας μεταφέρει την εμπειρία της ποδηλατώντας από τον Άγιο Στέφανο στη λίμνη του Μαραθώνα.
Στο σημερινό μας ταξίδι κατευθυνόμαστε προς έναν τόπο γεμάτο μνήμες, φυσική ομορφιά αλλά και θλίψη: τη Λίμνη Μαραθώνα. Ξεκινάμε από τον Προαστιακό και κατεβαίνουμε στον Άγιο Στέφανο, από όπου συνεχίζουμε ποδηλατώντας προς τη λίμνη. Μέσα από ήσυχες διαδρομές, με φόντο το πράσινο της φύσης και αφού καταφέρνουμε να αποφύγουμε μια απρόσμενη αγέλη από σκυλιά, φτάνουμε στο εντυπωσιακό φράγμα του Μαραθώνα.
Εκεί, κάνουμε μια στάση με το ποδήλατο για ξεκούραση και ξεκινάμε να καταγράφουμε εικόνες που δύσκολα βρίσκεις σε άλλες εκπομπές. Η πραγματικότητα του 2025 στη λίμνη είναι σκληρή: καμένα δάση, πέτρες και μια σιωπή που σκεπάζει το τοπίο – η σιωπή ενός δάσους που θρηνεί.
Από τον Βοθώνα ως τα Πλατάνια Καλέτζι – και ακόμα παραπέρα
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στις γύρω πεδιάδες, φτάνοντας στο χωριό Βοθώνα. Εκεί ανακαλύπτουμε τις κρυμμένες του ομορφιές και κατευθυνόμαστε προς το πέτρινο θέατρο Πλατάνια Καλέτζι – έναν αληθινό φυσικό παράδεισο, πνιγμένο ανάμεσα σε θεόρατα πλατάνια. Εκεί ξεκουραζόμαστε και γεμίζουμε εικόνες.
Αλλά η περιπέτεια δεν τελειώνει εδώ. Αποφασίζουμε να κάνουμε ακόμα μερικά χιλιόμετρα για να πλησιάσουμε όσο πιο κοντά μπορούμε στη λίμνη. Και εκεί μας περιμένει μια από τις πιο επιβλητικές και ανατριχιαστικές εικόνες όλων των ταξιδιών μας: ένα τοπίο που μοιάζει να μιλά χωρίς λόγια, ένα βίωμα που δεν ξεχνιέται εύκολα.
Επιστροφή μέσα από την ανηφοριά της ημέρας
Καθώς ο ήλιος πέφτει, παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής – κουρασμένοι, αλλά γεμάτοι εμπειρίες, εικόνες και συναισθήματα. Ξανά στην ανηφορική διαδρομή, με τα πόδια βαριά αλλά την καρδιά γεμάτη.